อีกวันที่นอนไม่หลับ

    นอนไม่หลับอีกแล้ว..............ทั้งที่ไม่ได้คิดอะไรตั้งแต่แรก  ฉันเพียงแค่นั่งดูซีรี่ย์เรื่องเดิมที่ฉันชอบเท่านั้น(The Woman Who Still Wants To Marry)...........อาจเป็นเพราะพระเอกหล่อโดนใจ  หรือไม่ก็เพราะเนื้อหาของเรื่องมันตรงใจฉัน.........มันให้แง่คิดฉันหลายอย่าง......ประโยคนึงที่ฉันชอบมากคือ

     "ถ้าฉันไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง  ใครจะช่วยเหลือและอยู่ข้างฉัน  ฉันต้องกัดฟันและรักตัวเอง  วันพรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ก็จะขึ้นมาใหม่  ฉันอยากจะเชื่อว่าฉันดีขึ้นกว่าที่ฉันคิด  และฉันก็จะเชื่ออย่างนั้นจริงๆ"

    ทุกทุกวันฉันมีความสุขดี  อาจมีบางคราวที่รู้สึกท้อแท้ใจ  แต่นั่นมันก็แค่ผ่านมาแล้วก็จะจากไป  บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนมองไม่เห็นเส้นทางเดินข้างหน้า  "ทำไมมันช่างมืดมนนักนะ"  ฉันคิดอย่างนั้น  แต่แล้วก็มักจะมีเสียงเล็กๆในความคิดของฉันบอกว่า  "ถ้ารู้สึกว่ามองไม่เห็น  ก็นั่งพักหลับตาให้สบายสิ  เมื่อฉันลืมตาอีกครั้งและดวงตะวันทอแสงในวันใหม่  ฉันจะสามารถมองเห็นเส้นทางเดินของฉันได้"

     ฉันจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตอันมีค่าของฉัน  เพราะสิ่งเหล่านั้น  ไม่มีสิ่งไหนเลยที่ไม่ได้มอบอะไรให้ฉัน  แม้แต่สิ่งที่เป็นเรื่องน่าเสียใจ  ทำให้ฉันร้องไห้  มันยังมอบคำว่า " บทเรียน "  ให้กับฉันเลย

ความฝันของคนโง่

ฉัน... ฉันมีความฝัน
ถึงมันจะดูโง่ๆ และถูกทำลายไปแล้ว
แต่ฉันก็ยังเก็บมันไว้ในส่วนลึกของใจ ราวกับว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่ง

บางครั้ง คนบางคนก็หัวเราะเยาะลับหลังฉัน
...ฉันควรจะต้องทนกับมัน
และฉันก็ทนมันได้

คุณชอบพูดด้วยความกังวลใจว่า
“ความฝันที่ว่างเปล่าน่ะคือยาพิษ”
โลกใบนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว เหมือนกับตอนจบของนิยาย
มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว นี่คือเรื่องจริง

ฉัน...ฉันมีความฝัน
ฉันเชื่อในความฝัน
มองมาที่ฉันสักหน่อยสิ
เบื้องหน้าของกำแพงอันมืดเย็นที่ชื่อว่า “โชคชะตา”
จะมีฉัน ที่สามารถเผชิญกับมันได้ด้วยความมั่นใจอันเต็มเปี่ยม

สักวันฉันจะขึ้นไปอยู่เหนือกำแพงนั้น
ฉันสามารถบินขึ้นไปสู่ที่สูงเหนือฟ้าได้
แม้แต่โลกที่แสนโหดร้ายก็ฉุดฉันไม่ได้
ที่ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตของฉัน
วันที่ฉันมีรอยยิ้มสดใส

....................................ฉันหวังให้มีวันนั้น